تولید و دفع ویلچرهای برقی قابل حمل شامل چندین ملاحظات زیست محیطی است که چرخه عمر محصول را در بر می گیرد:
انتخاب مواد:
منبع یابی پایدار: انتخاب موادی که از جنگل هایی با مدیریت مسئولانه و تامین کنندگان متعهد به کاهش اثرات زیست محیطی تهیه می شوند.
قابلیت بازیافت: انتخاب موادی که در پایان عمر ویلچر قابل بازیافت هستند، مانند فلزات، پلاستیک ها و قطعات الکترونیکی.
فرآیندهای تولید:
بهره وری انرژی: اجرای فرآیندهای تولید با انرژی کارآمد برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مصرف انرژی.
حداقل سازی زباله: به حداقل رساندن تولید زباله از طریق شیوه های تولید کارآمد و بازیافت/استفاده مجدد از محصولات جانبی تولید.
فاز استفاده:
مصرف انرژی: ترویج طرح ها و اجزای کارآمد انرژی برای به حداقل رساندن مصرف برق در حین استفاده.
مدیریت باتری: اجرای فناوریهایی برای بهینهسازی عمر باتری و کاهش اثرات زیست محیطی دفع باتری.
دفع پایان عمر:
بازیافت: طراحی ویلچر برای جداسازی آسان قطعات و بازیافت قطعات در پایان عمر مفید آنها.
مواد خطرناک: حصول اطمینان از جابجایی و دفع صحیح مواد خطرناک مانند باتری ها و قطعات الکترونیکی برای جلوگیری از آلودگی محیطی.
بسته بندی و حمل و نقل:
کاهش ضایعات بسته بندی: به حداقل رساندن مواد بسته بندی و استفاده از مواد بسته بندی قابل بازیافت یا زیست تخریب پذیر.
تأثیر حمل و نقل: با توجه به تأثیر زیست محیطی روش های حمل و نقل مورد استفاده برای توزیع ویلچر بین مصرف کنندگان.
ارزیابی چرخه زندگی (LCA):
انجام ارزیابی های چرخه حیات برای تعیین کمیت اثرات زیست محیطی ویلچر برقی قابل حمل در کل چرخه عمر خود، از استخراج مواد خام تا دفع پایان عمر.
استفاده از نتایج LCA برای شناسایی مناطق برای بهبود عملکرد زیست محیطی و شیوه های پایداری.
پرداختن به این ملاحظات زیستمحیطی مستلزم همکاری بین صنعت تولید ویلچر، تامینکنندگان، نهادهای نظارتی و مصرفکنندگان برای اجرای شیوههای پایدار و کاهش ردپای کلی زیستمحیطی ویلچرهای برقی قابل حمل است.3